Take
No.5
ยงกุกมองร่างสูงโปร่งของเพื่อนด้วยรอยยิ้มเหยียด
มือทั้งสองข้างหอบของพะลุงพะรัง
พร้อมกับใบหน้าเรียบนิ่งจนกระทั่งเดินมาวางข้างลงที่โซฟา
“แกจะย้ายมาอยู่กับเสี่ยวหรือไง?
หรือว่าซื้อห้องต่อ เพราะฉันกำลังจะให้เสี่ยวลู่ย้ายออก”
คริสยังคงนิ่งจนยงกุกอยากจะเข้าไปกระชากคอเสื้อเพื่อนเสียจริง
“หวงจื่อเถามาไม่ได้
ฉันเลยมาเป็นพระเอกให้เอง” ยงกุกเลิกคิ้วพลางพยักหน้าล้อเลียอีกฝ่าย
ส่วนเซโล่ก็ยิ้มหวานพลางกอดแขนคนรักแน่นขึ้น
“แบคฮยอนบอกว่ามีตัวสำรองไมใช่เหรอ?
และดูเหมือนจะไม่ใช่แกนะ” คริสเงียบก่อนจะรื้อกล้องประมาณสิบตัวออกมาจากกระเป๋าใบใหญ่ที่ตนหอบมา
และถอดสูทสีดำกับผ้าพันคอยาวออกจากคอ
“ก็ฉันเป็นหุ้นส่วน
จะทำอะไรก็ได้ แกพาเซโล่ไปเดทสะเถอะ เดี๋ยวห้องนี้มันจะไม่เงียบแบบนี้อีกสักพัก
คริสลุกขึ้นพลางหอบกล้องความคมชัดสูงหายไปทางบานประตูสีดำตรงหน้า
ร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงมีเพียงผ้าห่มผืนหนาปกปิดร่างกายอยู่
คริสอมยิ้มพลางลงมือติดตั้งกล้องไปทั่วห้องอย่างไม่รีบร้อน
ก่อนจะกลับมานั่งลงที่ปลายเตียงเพื่อปลุกนางเอกคนเก่ง
“เสี่ยวลู่~ ตื่นเถอะครับ”
มือหนาวางที่ไหล่มนที่โผล่พ้นออกมาจากผ้าห่ม
เสื้อนอนสีชมพูตัวบางเผยให้เห็นผิวขาวราวน้ำนมอย่างกับไม่ได้ใส่เสื้อผ้า
ใบหน้ายอมเงยขึ้นมาและหันมามองต้นเหตุอย่างคริส
“นาย!! มาได้ไง?~”
คริสหยักไหล่พลางเหวี่ยงผ้าห่มออกจากตัวลู่หาน มือเรียวดันร่างสูงที่ตั้งท่าจะโถมกายเข้ามาหาด้วยความตกใจและสงสัย
“หึ!”
คริสดึงเสื้อคลุมอาบน้ำของตัวเองออก พลางดันร่างบางไปจนติดกับเตียงนอน
และปลดกระดุมอย่างเชื่องช้า จ้องมองใบหน้าหวานไม่ละไปไหน
“นายจะทำอะไรเนี่ย?!”
ลู่หานรั้งมือหนาไว้ทันที เมื่อก้านนิ้วยาวกำลังจะเกี่ยวเอาปราการชั้นสุดท้ายของเขาออก
ใบคมที่เต็มไปด้วยความจริงจังทำให้ลู่หานอดกลัวและกังวลไม่ได้
“มาเล่นหนัง~” คริสซุกหน้าลงกับร่างกายหอมหวานตรงหน้าพลางจูบลงที่ขมับที่ชื้นเหงื่อของคนที่กำลังดิ้นหนี
“เด เดี๋ยว!!
แล้วจื่อเถาล่ะ? แล้วนายไม่รังเกียจฉันหรือไง”
คริสยกยิ้มพลางทิ้งตัวลงกอดร่างบางไว้พร้อมกับซุกหน้าลงกับกลุ่มผมสีสว่าง
“ไม่รู้~” มือหนาดึงชั้นในตัวบางออกอย่างชำนาญ
ขณะที่เรียวปากก็เริ่มไล้ไปตามเรือนร่างภายในอ้อมกอด
ขณะที่ลู่หานทำเพียงเกาะไหล่ของเขาไว้หลวมหลวม
“หวงฉันใช่ไหม?~” แววตาคาดคันของลู่หานทำให้เขาอมยิ้ม
ก่อนจะตะวัดร่างบางลงไปเบื้องล่าง
ประสานสายตาเข้ากับดวงตาหวานที่เต็มไปด้วยความกังวลใจ
“รักเลยล่ะ~”
ลู่หานเบิกตากว้าง มือที่โอบคออีกฝ่ายไว้ร่วงลงมาเกาะอยู่ที่แขนแกร่งแทน
ดวงหน้าหวานแดงซ่านขึ้นทันที จนคริสต้องโน้มหน้าลงมาจนจมูกชิดกัน
“อย่ามาหวานในหนังเอวีเรื่องสุดท้ายของฉันนะ~”
คริสยกยิ้ม พร้อมกับเรียวปากที่เริ่มซุกไซร้ที่ลำคอขาวผ่อง
จนปรากฏร่อยสีแดงเข้มที่ไหปลาร้า และลามไปทั่วที่เรียวปากหนาลากผ่าน
“อืม~”
ลู่หานแยกเรียวขาออก และเกี่ยวเอวของอีกฝ่ายเอาไว้ ขณะที่มือเล็กเล็กลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังกว้าง
ดันกายขึ้นเพื่อฝากฝั่งรอยรักของตนไว้บนตัวของอีกฝ่ายเช่นกัน
“แสบนะเรา”
คริสฝั่งเขี้ยวลงที่ไหล่บาง พอกับลู่หานที่เผลอข่วนลงไปที่แผ่นหลังกว้างจนเลือดไหล
คริสหัวเราะ ก่อนจะเหวี่ยงร่างบางมาคร่อมตักของตนเอาไว้
“ไหนไหนก็เรื่องสุดท้ายแล้ว
จัดการเองเลยสิ” ลู่หานหน้าแดง ก่อนจะทาบเรียวปากลงบนแก้มสาก ไล้มาถึงริมฝีปากหนา
ลิ้นเล็กแทรกเข้าไปในเรียวปากของคริสอย่างเงอะงะ จนร่างสูงต้องเป็นตอบรับเสียเอง
มือหนาบีบเคล้นที่สะโพกอิ่มด้วยอารมณ์วาบวาม
“เป็นนางเอกจีวีได้ยังไงนะเรา”
คริสบีบจมูกรั้นด้วยความหมั้นเขี้ยว ก่อนจะดึงร่างบางมาไวเบื้องล่าง
พลางกดจูบลงบนใบหน้าหวานอย่างรักใคร่
“ก็ส่วนใหญ่โล่เป็นคนทำอ่ะ~”
ใบหน้าหวานหยักคิ้วให้อย่างกวนโอ๊ย ขณะที่คริสได้แต่นึกเคืองน้องชายของตนเอง
แต่ก็ตามด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมกับมือหนาที่บีบเคล้นส่วนล่างให้ลู่หานหน้าแดงซ่านขึ้นมา
“ต่อไปนี้ให้คริสทำคนเดียวนะครับ”
จมูกคมกดลงที่แก้มนิ่ม ขณะที่มือหนาก็รูดรั้งกายบางที่ขยายตัวเร็วขึ้น
จนน้ำใสใสไหลออกมาจากส่วนปลาย
มือเรียวจิกลงที่ไหล่กว้างหนักกว่าเก่าเหมือนถูกเล้าโลมถี่กระสัน
สะโพกบางยกขึ้นสอดรับกับจังหวะของมือหนาจนคนตัวเล็กปลดปล่อยออกมา
“เหนื่อยอ่า~”
ลู่หานซุกหน้าลงกับแผ่นอกหนา
มือเรียวโอบรอบคอร่าสูงขณะที่เรียวก็อ้าออกเพื่อนให้มือหนาที่กำลังแหวกเนื้อนิ่มทำอะไรได้สะดวก
“อย่าพึ่งเหนื่อยสิ~
ที่รัก~” คริสป้ายน้ำรักไปยังช่องทางเบื้องหลังที่กำลังหดรัดตัวเองอยู่ ร่างสูงแทรกนิ้วไปทีละนิ้วจนครบสามนิ้ว
พร้อมกับร่างบางที่ดิ้นเร้าอยู่บนเตียง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ถูกวาดบนใบหน้าหล่อ
พร้อมแรงสั่นสะเทือนที่ปะทะเข้ากับแผ่นอกบาง
“อะ...อ๊ะ...”
ไวเบรเตอร์เครื่องจิ๋วถูกไล้ไปตามเรือนร่างบอบบาง ถูวนไปมาระหว่างยอดอกสีหวานทั้งสองข้าง
ขณะที่นิ้มเรียวก็ขยับเข้าออกช่องทางสีสวยถี่รัว
ร่างบางได้แต่แอ่นกายขึ้นรับกับสัมผัสเสี่ยวซ่าน
มือเรียวจิกลงที่ไหล่กว้างเพื่อนระบายความเสียวซ่านที่ถูกปรนเปรอทั้งหน้าและหลัง
แก่นกายชูชันอีกครั้งเพราะแรงอารมณ์ที่กำลังโหมกระหน่ำรุนแรง
“อ๊า...อ๊ะ...อะ
คริสสสสสส!” ไวเบรเตอร์สีหวานไล้ไปตามแกนกายบางที่กำลังชูชัน
น้ำสีใสเริ่มไหลออกจากส่วนปลายอีกครั้ง คริสเลื่อนของเล่นไปทั่วร่างอีกครั้ง
ก่อนจะดันเข้าไปในช่องทางที่ถูกเตรียมเอาไว้
“ชอบไม่ใช่เหรอ”
คริสเลื่อนความแรงขึ้นอีกระดับ ทำเอาลู่หานดิ้นตัวงอ
มือเรียวจิกลงที่เตียงจนยุบยู่ยี่ไปหมด
มือเรียวเอื้อมมาจับที่ขาของคริสที่นั่งมองอยู่ปลายเตียง
“คริสอา~”
มือเรียวกอบกุมที่แก่นกายใหญ่ ก่อนจะครอบครองด้วยเรียวปากเล็กเล็ก
ซึ่งขนาดใหญ่ที่คับพองไปทั้งปากทำหลู่หานหายใจลำบาก แต่คนตัวเล็กที่สั่นไปทั้งร่างก็เริ่มขยับริมฝีปาก
พร้อมกับมือเรียวที่ทำหน้าที่ไปพร้อมกัน คริสยกยิ้มอย่างพอใจ
มือหนากดใบหน้าหวานลงเพื่อสอดให้ลึกขึ้น
“อา~
เก่งมากเสี่ยวลู่~” คริสขยุ้มที่กลุ่มผมสีสว่าง
ใบหน้าแสดงออกถึงความความทรมานเพราะไวเบรเตอร์ที่กำลังสั่นอย่างรุนแรงภายในกาย
“อ๊า!! คริส!
นายมันใจร้าย~” ลู่หานพลักร่างสูงจนเกือบตกเตียง
ร่างบางยกตัวขึ้นพร้อมกับคร่อมร่างสูงเอาไว้
จับแก่นกายของอีกฝ่ายให้พอดีกับช่องทางรักของตน
โดยไม่สนใจไวเบรเตอร์ที่กำลังทำงานอยู่ในตัว
“อึก อ๊า~”
ลู่หานทิ้งตัวลงกลืนกินแก่นกายของคริส ใบหน้าหวานแสดงออกถึงความจุกเสียดและเจ็บแปลบไปทั่วร่าง
มือเรียวจิกกำอยู่ที่ไหล่ของคริสที่ตอนนี้แดงเถือกไปแพกับแผ่นออกบางสักนิด
“ไหวไหมครับ?~
คนสวย” คริสส่งยิ้มกวนให้ มือหนาบีบเคล้นอยู่ที่สะโพกนิ่มอย่างมันส์มือ
แต่ยิ่งขย้ำก็ยิ่งทำให้สิ่งแปลกปลอมทั้งสองเบียดเสียดกันมากขึ้น
ทำให้ลู่หานปล่อยเสียงครางออกมาดังลั่นไปทั่วห้อง
“ชิ!!”
ลู่หานเบปากใส่อีกฝ่าย แต่คริสก็กดจูบลงทันที เรียวลิ้นแลกเปลี่ยนกันอย่างรุนแรง
เสียงแลกเปลี่ยนน้ำไม่ทำให้ใครหยุด มือเรียวเลื่อนไปขยุ้มกลุ่มผมของร่างสูง ขณะที่สะโพกมนเริ่มชินและขยับขึ้นลงอย่างเนิบนาบ
คริสละริมฝีปากออก มองใบหน้าที่สูดเอาออกซิเจนเข้าปาก
แต่ร่างกายยังคงขยับอยู่บนตัวเค้าไม่หยุด
“อ๊า!! ไอบ้า~”
ลู่หานทุบลงไปที่ไหล่กว้างเมื่อคริสสวนสะโพกหนาขึ้นมากระแทกทำให้ไวเบรเตอร์ดันเข้าไปลึกกว่าเดิม
ใบหน้าซุกลงกับไหล่กว้าง
แข่งขาไร้เรี่ยวจนได้แต่ปล่อยให้มือหนาเป็นคนขยับสะโพกเค้าขึ้นลง
และสวนกระแทกเข้ามาเอง เสียงเนื้อกระทบดังไปพร้อมกับเสียงครางกระเส่าของคนตัวเล็ก
โดยมีเสียงทุ้มของคริสพร่ำกระซิบบอกถึงว่าตนจะเร่งจังหวะรักให้แรงขึ้น
“ลู่หาน~
ขอแรงอีกนะ” คริสเหวี่ยงร่างบางลงกับเตียง ขาเรียวถูกยกขึ้นพาดไว้หนึ่งข้าง
พร้อมกับสะโพกหนาที่ขยับสอดลึก ร่างบางสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกที่ร่างสูงมา
มือหนารูดรั้งแก่นกายบางที่กำลังจะปลดปล่อย
เร่งจังหวะมือสอดคล้องไปกับสะโพกที่ส่งแรกกระแทกมา
“อ๊า... คริส~
เร็วอีก...กะ ใกล้แล้ว” ลู่หานบิดไปมาเมื่อใกล้ถึงจุดสุดยอด
น้ำสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยเต็มมือหนา ขณะที่ร่างสูงขยับสะโพกถี่อีกครั้ง
จึงปลดปล่อยใส่ร่างบาง คริสถอนกายออก พลางดึงร่างบางมาไว้ในอ้อมกอด
พร้อมกับกดจูบลงที่หน้าผากมน
“เดี๋ยว! คริส!
ทำอารายยยยยย~” ลู่หานดิ้นเร้าเมื่อมือหนาลูบคล้ำอยู่แถวช่องทางรักที่มีน้ำรักไหลล้นออกมา
ใบหน้าแดงซ่านเมื่อนิ้วยาวเกี่ยวเอาไวเบรเตอร์ที่ชุ่มไปด้วยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจากร่างบาง
.
โครม!!!
เครื่องครัวถูกกวาดลงไปกองกับพื้น
พร้อมกับร่างบางของลู่หานที่ถูกดันไปอยู่โต๊ะทันที เสื้อยืดสีชมพูอ่อนคอกว้างถูกมือหนาฉีกออกอย่างไร้ความปรานี
พร้อมกับกางเกงขาสั้นสีขาวแสนสั้นที่ถูกถอดออกไปกองอยู่ที่ข้อเท้า
“อื้อ~ คริส~”
ร่างสูงเหลือผ้ากันเปื้อนสีหวานเอาไว้ปกปิดร่างบางที่เต็มไปด้วยรอยจูบ
รอยเม้มและรอยกัด ร่างสูงยกยิ้ม ก่อนที่มือหนาจะหยิบกล่องกำมะหนีสีแดงออกมา
“แต่งกันนะครับ~
นางเอกหนังโป๊ของผม” ลู่หานถึงกับทุบไปที่ไหล่ของอีกฝ่าย ใบหน้าหวานแดงซ่าน
ก่อนจะกระโดดกอดร่างสูง พร้อมกับใบหน้าที่เปื้อนน้ำตา
“ฉันรักนายนะ คริส!”
ลู่หานยิ้มหวาน ก่อนจะถูกร่างสูงดึงมือไปสวมแหวนพร้อมกับจูบหนักหนักที่หน้าผากมน
“รักเสี่ยวลู่เหมือนกันนะครับ~”
คริสอุ้มร่างเล็กก่อนจะเดินไปทีห้องนอนอีกครั้งแต่ลู่หานขืนตัวเอาไว้
พร้อมกับใบหน้ายู่ยี่
“เค้าหิวอ่า~
เราพึ่งตื่นกันเมื่อกี้เองน๊า~ แล้วเดี๋ยวเราต้องไปส่งไฟล์ให้แบคฮยอนอีกนะ”
คริสยอมอุ้มร่างบางกลับมาที่ห้องครัว พร้อมกับถอดเสื้อเชิ้ตของตัวเองให้ลู่หาน
“แฟนเค้าหุ่นดีจัง~”
ลู่หานนั่งแกว่งขาอยู่บนโต๊ะกินข้าว เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่เลื่อนหลุดลงมาที่ไหล่บาง
ใบหน้ายิ้มแย้มหัวเราะคิกคักจนคริสต้องหันกลับมาหอมแก้มนิ่มน่าฟัด
“แฟนที่ไหน~
สามีต่างหาก” ลู่หานหัวเราะ
ก่อนจะถูกขัดด้วยเสียงทุ้มของพี่ชายของลู่หานที่เดินควงมากับน้องชายของคริส
“มาเป็นสามีน้องชายฉัน
ขอฉันหรือยัง” ยงกุกยืนพิงกรอบประตูก่อนจะตามด้วยลู่หานที่โดดลงจากโต๊ะโผล่เข้ากอดพี่ชายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“เซโล่~”
สองร่างบางกระโดดเข้ากัน ลู่หานซุกเข้าหาเพื่อนรักด้วยความรักใคร่
ขณะที่ยงกุกยังคงจ้องอยู่ที่เพื่อนรักในสภาพเสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงเอวยีนส์ต่ำ
“เอาไงครับเพื่อนรัก”
ยงกุกส่งสีหน้ากวนไปให้อีกฝ่าย โดยที่แขนทั้งสองข้างมีลู่หานและเซโล่เกาะอยู่
คริสมองคนรักด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินมาตรงหน้ายงกุกและดึงร่างบางโอบไว้
“นี่เมียฉัน!!
โอเค๊?!” คริสหยักคิ้ว ก่อนจะกดจมูกลงที่แก้มนิ่มพลางโอบเอวบางเอาไว้
ใบหน้าขี้เล่นเปลี่ยนเป็นจริงจังเมื่อเห็นหน้ายงกุกุ
“ฉันรักจริงนะโว้ย!!
เดี๋ยวพาขึ้นเป็นซ้อของแก็งค์เลย” ลู่หานหันมองหน้าคริส ขณะที่ยงกุกได้แต่ยิ้มออกมา
เซโล่ได้แต่อมยิ้มมองทั้งสองด้วยความยินดี
“โอเค~”ยงกุกอมยิ้ม
ก่อนจะโอบไหล่เซโล่พาออกไปจากห้อง
ขณะที่ลู่หานก็ได้แต่มองร่างสูงด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
พร้อมกับมือหนาที่เกี่ยวเอวบางไว้และโน้มหน้าลงมาจนหน้าผากชนกัน
“ลู่หาน~
เก็บของแล้วไปอยู่ด้วยกันนะ”
ใบหน้าหวานแดงซ่านจากดวงตาแสนคมที่จับจ้องเค้าราวกับจะกลืนกิน
ขณะที่มือหนาก็ลูบเบาเบาที่สะโพกกลมมนนิ่มมือ
“อือ~ ไปเก็บของนะ~
ถึงบ้านคริส เสี่ยวลู่คงหายเจ็บสะโพกพอดีนะ~”
สีหน้าออดอ้อนทำให้คริสอมยิ้มและยอมพาตัวเล็กไปเก็บของ
