Take
No.2
เซโล่ลืมตาตื่นด้วยความยากลำบาก
ใบหน้าหวานดูเศร้าสร้อยจนลู่หานได้แต่ถอนหาย หลังจากที่เซโล่ระบายความในใจออกมา
พี่ชายของเขาก็กลับคอนโดของตัวเองทันที ซึ่งเขาได้แต่ถอดใจ
“ชอบพี่ชายฉันเหรอ~”
ลู่หานนั่งลงข้างๆคนที่กำลังทำหน้าซึม ก่อนที่เรียวแขนยาวๆจะกอดเขาและทิ้งตัวลงมา
พร้อมกับน้ำตาอุ่นๆ
“ฉันไม่อยากทำเลย
ลู่~” ลู่หานได้แต่ลูบหัวเพื่อนรักและถอนหายใจเบาๆ ก่อนที่เซโล่จะยอมลุกและไปบริษัทเพื่อนถ่ายทำ
ตลอดทางเซโล่เอาแต่เงียบจนลู่หานได้แต่ถอนใจ
เขาแอบโทรไปเพื่อจะจิกกัดพี่ชายตัวแสบ แต่เจ้าตัวดันปิดเครื่องสะนี่ น่าโมโหจริงๆ
“เจอกันบ่ายๆนะลู่”
เซโล่โบกมือก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นสามของบริษัทที่แบ่งเป็นห้องย่อยออกเป็นหกห้อง
เป็นสตูดิโอสะสี่ห้อง และห้องประชุมอีกสองห้อง
“เป็นไงบ้าง เซโล่~”
แบคฮยอนมองนางแบบของตัวเองก่อนจะอมยิ้มและลากเข้ามาในสตูดิโอที่จัดแต่งเป็นห้องครัวแสนหวานแหวว
พร้อมกับผู้กำกับที่นั่งอมยิ้มอยู่
“หวัดดีฮะ” แบคฮยอนมองร่างบางสูงๆที่ดูหง่อยจนพอเอาทุกคนในกองหง่อยตามไปด้วย
แบคฮยอนเดินไปหยิบชุดเมดแสนน่ารักก่อนจะมองคนที่กำลังนั่งมองมือตัวเองอยู่
“เลื่อนวันไหม
เซโล่~” แบคฮยอนตบไหล่ก่อนจะนั่งลงข้างและพิงไหล่ของรุ่นน้องเอาไว้
และจับมือเรียวที่ตกแต่งด้วยเล็บสีฟ้าสด
“ฮยอง~”
“ตอนที่ฉันเสียตัวครั้งแรก...”
แบคฮยอนหน้าแดงก่อนจะเหลือบมองไอคนตัวสูงที่กำลังเช็คกล้องอยู่ แบคฮยอนมองหน้าเซโล่ที่ทำหน้ายุ่ง
ก่อนจะถอนหายใจตาม
“เลิกกอง!!!!!
น้องชายฉันไม่พร้อมเสียตัวย่ะ”
ชานยอลมองหน้าหุ้นส่วนที่รักที่กำลังยิ้มบางๆมาให้เขา ก่อนจะยอมเก็บกล้อง
“ไม่เป็นไรฮะ~
ผมไปเปลี่ยนชุดก่อนนะฮะ” เซโล่เดินผ่านทุกคนก่อนจะถอดเสื้อและกางเกงออก และเปลี่ยนเป็นชุดกระโปรงฟูฟองสีชมพูหวาน
และผ้ากันเปื้อน ส่วนท่อนบนเป็นก็สายเดี่ยวและมีผ้ากันเปื้อนทับอีกที
“ว้าว! น่ารักจัง
มาแต่งหน้าเร็ว~” แบคฮยอนพาเซโล่มานั่ง ก่อนจะลงมือจัดผมและแต่งตาเบาๆ แบคฮยอนยิ้มบางๆให้คนที่ทำหน้าเศร้าตลอดก่อนจะเลื่อนมือมาตบไหล่บาง
“พระเอกวันนี้เป็นถึงนายแบบเลยนะ
เซโล่” เจ้าของชื่อยิ้มบางๆให้แบคฮยอนก่อนจะเดินไปที่ฉากของห้องที่เตรียมไว้
มองบรรยากาศหวานด้วยรอยยิ้มเศร้า
Take No.2
ลู่หานเดินวนอยู่ชั้นล่างของบริษัทด้วยความหวั่นใจ
ถ้ามีใครมาและคิดว่าจะเป็นพระเอกของเพื่อนรักละก็ เขาจะขัดขว้างให้หมด
ยกเว้นพี่ชายของเขานะ ^^
“ลู่หาน~”
ยงกุกมองน้องชายที่เดินวนไปวนมาด้วยรอยยิ้มก่อนจะตามด้วยแรงกระแทกที่หัวของพี่ชายและทำหน้าไม่พอใจ
“ไปเร็วๆเลยเฮีย!!
เดี๋ยวโล่มันร้องไห้เอาหรอก” ลู่หานมองพี่ชายที่ยกยิ้มก่อนจะวิ่งหายไปทางบันไดวน
ลู่หานอมยิ้มก่อนจะเดินไปร้านกาแฟเล็กๆในบริษัท
“รุ่งพี่ลู่หาน~”
เสียงหวานดังขึ้นจนคนถูกเรียกได้ยิ้มและมองสองสามีภรยาที่กำลังกอดกันด้วยรอยยิ้ม
คนตัวสูงร่างใหญ่กับผิวเข้มๆกับคนตัวสูงร่างบางๆกับผิวขาวๆ
“มาถ่ายหนังเหรอ?
ไค~ เซฮุน~” ทั้งสองพยักหน้าก่อนจะโบกมือลาเมื่อ เจ้าของบริษัทวิ่งลงมาตาม
ลู่หานอมยิ้มก่อนจะหยิบโกและเดินออกมาจากร้าน
“ว่าไงคุณนางเอก~
อยากก้าวอะไรกับหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทไหม?~”
ลู่หานหันไปมองแบคฮยอนก่อนจะเหลือบมองร่างสูงที่แสนคุ้นตาด้วยดวงตาที่เบิกกว้างมากกว่าเก่า
“นาย!!!”
คริสยกยิ้มก่อนจะมองร่างบางที่ยังคงแต่งตัวล่อแหลมด้วยสายตาที่หื่นกระหายจนเจ้าตัวแอบเสียวสันหลังวาบ
“รู้จักกันเหรอ~”
แบคฮยอนมองทั้งสองก่อนจะหยิบวอร์ที่ส่งเสียง
และได้แต่โบกมือลาทั้งสองอย่างเลี่ยงไม่ได้ แหม~
ไอสองคู่ชูชื้นอย่างไคฮุนดันเริ่มแสดงตั้งแต่งยังไม่ได้แต่งตัว
“อยากไปคุยกันฉันที่ห้องทำงานไหม?~”
ลู่หานมองสายที่จ้องราวกับเขาไม่ได้ใส่เสื้อด้วยความหงุดหงิดและความคิดที่แล่นอยู่เต็มหัว
“ไปสิฮะ~”
มือเรียวคล้องคอร่างสูงก่อนจะซุกหน้าลงกับแผงอกกว้าง
จากที่ซบมาสองครั้งก็พอเดาออกว่าผู้ชายคนนี้น่าจะแข็งแรงและหื่นมาก - -*
“ยั่วเก่งจริงๆนะเรา~”
คริสกุมสะโพกบางไว้แน่น ก่อนจะก้าวยาวๆไปที่ห้องทำงาน
ช่างยาวนานจนอยากจะย้ายห้องทำงานมาข้างล่างหรือไม่ก็พังลิปต์ทิ้งสะ
“อะ มะ ไม่...
เดี๋ยว~” ทันทีที่ลับตาคน
มือหนาที่แสนอุ่นก็แบหายไปในกางเกงขาสั้นสีดำของเขาสะแล้ว
แถมด้วยใบหน้าหล่อเหลาที่มุดหายไปตรงซอกคอของเขา
“อื้อ~”
คริสอุ้มร่างบางขึ้น จับขาเรียวมาเกี่ยวไว้ที่เอว
ก่อนจะดันร่างบางไปจนติดผนังลิปต์ มือหนาดึงเสื้อยืดคอกว้างออกจนแทบจะขาด
เพราะมันยืดจนไม่เหลือโครงเดิม
“อย่าสิฮะ~
ในลิปต์มีกล้องนะฮะ” ลู่หานเกี่ยวคอร่างสูงไว้ ก่อนจะกดเรียวปากลงที่แก้มสากทั้งสองข้าง
ก่อนจะเอนตัวไปซบไหล่กว้าง
ก่อนจะตามด้วยรอยยิ้มของร่างสูงและก้าวยาวๆออกจากลิปต์และตรงไปยังห้องทำงานที่ถูกจัดเตรียมไว้เรียบร้อย
คริสวางลู่หานลงกับโซฟาสีดำในห้องทำงาน
ก่อนจะถอดเสื้อยืดของร่างบางด้วยความรวดเร็ว
ก่อนจะตามด้วยกางเกงขาสั้นที่ถูกถอดออกไปกองที่พื้น
“เดี๋ยวลู่ถอดให้นะฮะ”
ลู่หานปลดเนคไทสีดำออก ก่อนจะปลดกระดุมที่ปลดอยู่แล้วออกจนหมด
ก่อนจะค้างมือไว้ที่ขอบกางเกง และดันร่างสูงลงกับโซฟา
“ใจเย็นสิฮะ~” ลู่หานปลดกางเกงสแล็ค
ก่อนจะกอบกุมเจ้าสิ่งที่กำลังตื่นตัวด้วยสองมือเล็กๆ
ลิ้นเล็กไล้เลียตั้งแต่ปลายจนถึงโคน มือเรียวช่วยบีบนวด
ครอบครองความปรารถนาของร่างสูงด้วยเรียวปากเล็ก
“เก่งนี่~”
คริสออกปากชมร่างบางที่ถอดตัวอยู่ระหว่าง ทั้งมือและริมฝีปากแดงระเรือทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดี
มือหนาจับกลุ่มแสนอ่อนนุ่มไว้
และกระแทกกายเร็วกกว่าเดิมจนลู่หานเริ่มสะลักเพราะความยาวและใหญ่ที่ถอดตัวอยู่ในเรียวปากจนมาถึงลำคอ
“อะ ซี้ด!”
คริสครางออกมาเมื่อร่างบางสนองความต้องให้เขาเป็นอย่างดี ร่างสูงกระแรกเข้าใส่ริมฝีปากเรียวอย่างแรงอีกสองสามครั้งและปลดปล่อยออกมา
“ฮึก!”
ลู่หานกลืนน้ำกามแสนคาวลงคอด้วยรอยยิ้มหวาน ก่อนจะดันขึ้นโอบรอบคอร่างสูงไว้
สะโพกกลมมนบดเบียดกับความปรารถนาของร่างสูงที่พึ่งปลดปล่อยไป
“ยั่วเก่งจังเลยนะ
เสี่ยวลู่~” ลู่หานหัวเราะคิกคัก มือเรียวไล้ไปตามแผงอกแกร่งด้วยใบหน้าที่เริ่มแดงระเรือเพราะความเหนื่อยอ่อน
“อะ อืม!”
มือหนาบีบนวดอยู่ที่สะโพก และแก้มก้นขาวๆจนเกิดรอยแดงขนาดใหญ่
ลู่หานวางหน้าลงกับไหล่กว้าง และจูบซับที่ลำคอ
“อยากต่อนะฮะ
แต่ลู่มีถ่ายต่อ ไปนะฮะ” ลู่หานยกยิ้ม หยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวของคริสขึ้นและบรรจงสวมมันตรงหน้าร่างสูงที่ยังคงจับจ้องอยู่ที่เขา
“ลู่ยึดไว้นะฮะ”
ลู่หานโบกมือให้
และเปิดประตูออกไปโดยมีรอยยิ้มมุมปากของคริสเท่านั้นที่ปรากฏให้เห็น
ร่างสูงลุกขึ้น มองเสื้อผ้าของคนตัวเล็กที่ทิ้งไว้ด้วยความหลงใหลยิ่งกว่าเดิม
เซโล่ยืนคนแป้งในกาละมังสแตนเลสด้วยท่าทางที่เหม่อลอย
แต่แรกกระแทกที่ด้านหลังทำให้เขาตัวสะดุ้ง และพยายามมองไปด้านหลัง
“โอ๊ะ! ฮยอง!!”
ยงกุกซุกหน้าลงกับซอกคอขาวที่โผล่พ้น มือหนาลูบไปใต้กระโปรง
ขณะที่มืออีกข้างก็ปลดผ้ากันเปื้อนและเสื้อสายเดี่ยวออก
“อะ อ๊า เดี๋ยว~”
เซโล่ถูกอุ้มขึ้นและวางลงบนเคาเตอร์
มือเรียวโอบรอบคอร่างสูงถึงได้รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นใส่เพียงกางเกงยีนส์ขาดๆเพียงตัวเดียว
“ฮยองหวงร่างกายนี้มากนะ~”
ยงกุกกระซิบที่ใบหูพลางไล้เลียเบาๆอย่างยั่วยวน
มือหนาดึงกางเกงชั้นในตัวบางออกไปให้พ้นทาง ลิ้นร้อยไล้เลียอยู่ที่ใบหู ก่อนจะลากมาที่เรียวปากบางที่เปื้อนลิปกอสอยู่
“อื้อ!”
ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปช้าๆ ก่อนจะบดเบียดด้วยความนุ่มและอ่อนโยน
ลิ้นทั้งสองแลกเปลี่ยนน้ำลายกันเนิ่นนาน เกี่ยวตะวัดกับราวกับจะไม่แยกออกจากกัน
เซโล่โอบรอบคอร่างสูงอย่างหลงใหล
ขณะที่มือหนาเริ่มชักนำอารมณ์ร่างบางให้เต็มไปด้วยความปรารถนา ยงกุกผละริมฝีปากออก
ลากลิ้นลงมาเรื่อยๆ ก่อนจะดันร่างบางให้นอนราบไปกับเคาเตอร์
รอยยิ้มและดวงตาหยาดเยิ้มทำให้อารมณ์วาบวามยิ่งพุ่งสูงขึ้น
มือหนาเพิ่มความเสียวซ่านให้ร่างบางเรื่อยๆ
นิ้วเรียวยาวแทรกเข้าไปในช่องทางหวานที่เริ่มมีน้ำไหลออกมาตลอด
“อ้าขากว้างๆสิ
โล่” เจ้าตัวเมินหน้าหนี แต่ก็ยอมแยกขาออกตามที่อีกฝ่ายบอก
นิ้วเรียวแทรกเข้าไปในร่างบางเรื่อยๆจนครบสามนิ้ว พร้อมกับก้มจูบร่างบางอีกครั้ง
มือหนารั้งกางเกงยีนส์ลง กอบกุมเจ้าสิ่งที่กำลังตื่นตัวเพียงเล็กน้อย มือหนาหยิบเจลใสที่ทีมงานวางไว้ที่ชั้นมาบีบใส่มือ
ละเลงลงที่ช่องทางอ่อนนุ่มและแก่นกายของตน
“อะ อ๊า~ ดะ
เดี๋ยว! อึก!” ยงกุกแทรกกายเข้าไปรวดเร็วจนมิด
ก้มลงจูบไซร้ร่างบางอีกครั้งเพื่อนปลุกเร้าอารมณ์
บดเบียดริมฝีปากลงที่ยอดอกแสนหวานสีสวยทั้งสองข้าง ร่างบางบิดเร้าเมื่อความเสียวซ่านเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่ยงกุกขยับสะโพกและขยับมือเพื่อชะนำร่างบางไปเรื่อยๆ
มือเรียวโอบรอบคอร่างสูงเพื่อระบายอารมณ์เสียวซ่านที่มี
เรียวปากทั้งสองเลื่อนเข้าหากันอีกครั้ง จูบรุนแรงขึ้นทุกครั้งที่ริมฝีปากแตะกัน
“ซี้ด! แน่นมาก~”
ยงกุกกระซิบบอกเซโล่ด้วยรอยยิ้มบาดใจที่ทำให้ร่างบางหน้าขึ้นสี
ใบหน้าหวานซุกลงกับแผงอก มือเรียวจกลงที่แผ่นหลัง พลางกัดลงที่ไหล่กว้าง
เรียวขาเกี่ยวเอวหนาทำให้การสอดใส่ยิ่งลึกกว่าเดิม
“แรงอีกสิฮะ”
เสียงกระซิบที่ข้างหูทำให้ยงกุกยกยิ้มและกระชับสะโพกมนให้แนบแน่นมากกว่าเดิม
ร่างสูงสวนสะโพกเข้าออกแรงและถี่กว่าเดิม
“อะ อ๊า~”
เสียงครางหวานดังขึ้นเรื่อยๆ บวกด้วยแรงกระแทกที่ทั้งรุนแรงและถี่ยิบ
จนเซโล่ตัวสั่นคลอนไปหมด กลิ่นคาวและอาจากรปวดหนึบที่แก่นกาย
ชาองทางหวานหดรัดตัวเมื่อร่างบางใกล้จะถึงเช่นกัน ยงกุกขยับมือเร็วขึ้น พวกกับสะโพกหนาที่กระหน่ำซอยถี่ขึ้นเรื่อยๆ
“ฮะ ฮึก!”
เซโล่จิกเล็บลงที่ไหล่ของยงกุก แก่นกายสีลูกกวาดปลดปล่อยน้ำนมสีขุ่นออกมา
ยงกุกกระแทกสะโพกเข้ามาอีกสองครั้ง และปลดปล่อยใส่ร่างบางทันที
ความรู้สึกอุ่นร้อนเต็มท้อง เซโล่ส่ายหน้าไปมาเมื่อรู้สึกอายและเจ็บบริเวณสะโพกขึ้นมาทันที
และความรู้สึกโล่งเมื่อยงกุกถอนกายออกไป
ยงกุกวางร่างบางลงกับโซฟาและกดจูบลงที่หน้าผาก
เปลือกตา จมูก และแทรกลิ้นเข้าไปเกี่ยวตะวัดกับลิ้นเล็กภายในอีกครั้ง
“คัด!!”
เสียงของชานยอลทำให้ทั้งสองได้สติ ยงกุกมองร่างบางด้านล่าง
ก่อนจะรับเสื้อคลุมอาบน้ำมาห่อร่างบางด้วยความรวดเร็ว
“ฮยอง... มาทำไมฮะ”
ทันทีที่ยงกุกวางร่างบางลงกับโซฟาในห้องแต่งตัว
น้ำอุ่นๆก็ไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองข้าง
คนตัวเล็กเอาแต่ก้มมองมือทั้งสองข้างไม่ยอมเงยขึ้นมา
“อยากรู้...
ก็อีกรอบสิ” เซโล่ปล่อยโฮออกมาเมื่อรับรู้ถึงอ้อมกอดอุ่นๆที่โอบล้อมเขาอยู่
มือหนาลูบที่กลุ่มผมสีสว่าง และกดจมูกลงที่กลุ่มผม
